De man die zichzelf aanviel. Over ‘Condities’ van Thomas Heerma van Voss

Met Condities, een roman over verval en de vurige wens tot wederopstanding, voegt Thomas Heerma van Voss een nieuwe telg toe aan zijn fictioneel werk. Condities beschrijft de wankele toestand van de protagonist als schrijver, geliefde en zieke. Heerma van Voss geeft in interviews aan dat die ‘conditie’ geïnspireerd is door zijn persoonlijke ziektegeschiedenis, die hij nu omsmeedt tot fictie. Dit doet hij vlot en vakkundig, met lenige pen en toch had ik na afloop niet het gevoel dat dit boek me lang bij zou blijven. Ik probeerde uit te zoeken waarom in mijn beschouwing op DW B.

Ergens schrijft natuurlijk iedereen over zichzelf. Het gaat erom hoe je het aanpakt, welke vorm, welk perspectief.

(c) DasMag

Als alles en iedereen slaapt. Over ‘Een goede nachtrust’ van Peter Buurman.

Dit ben ik, dacht Id terwijl hij naar het stuk vlees keek dat traag ronddraaide in de staande grill. Een homp vlees die langzaam gaar wordt, draaiend om zijn eigen as.

De personages in de debuutroman van Peter Buurman zitten muurvast. Als vastgespieste hompen samengeperst vlees kunnen ze geen kant op en dromen ze van zelfvergetelheid. Stuk voor stuk lijden ze onder eigentijdse gevoelens van beklemming, leegte en onvrijheid, maar tijdens hun nachtelijke reis gaan ze op zoek naar wat openligt en vloeibaar is.

‘Dit kan alleen met volle overgave, dacht de man, als ik aarzel vallen we.’

Waarom Een goede nachtrust ondanks enkele onvolkomenheden toch de ideale vakantielectuur is en ik nog steeds vrolijk word bij de gedachte aan dit eigenzinnig nachtelijk avontuur lees je uitgebreid in mijn recensie op De Reactor.

(c) DasMag